Բարև ձեզ ես Ալեքսն եմ ,և այսօր ձեզ կպատմեմ իմ ուսումնական 2023-2024թ ճամփորդությունների մասին ։ Ես և ընկերներս մեր սիրելի ընկեր Արաքսի գլխավորությամբ այս տարի ճամփորդել ենք ,
Ծաղկեվանք 2.Պլանետարյում 3.Խամաճիկների թատրոն 4.Փայտարվեստի թանգարան 5.Մաչանենց թատրոն 6.Դդմաշեն Իմ ընկերները նաև եղել են ջրվեժի անտառապարկ բայց ես հիվանդ էի և ցավոք չեմ մասնակցել ։ Ինձ համար բոլոր ճամփորդությունները շատ հետաքրքիր և զվարճալի էին,ես շատ սիրով եմ մասնակցել և շատ բան եմ սովորել և որ հաստատ գիտեմ շատ է պետք գալու ինձ ։ Իսկ հիմա առանձնացնում եմ երկու ճամփորդություն որը շատ հետաքրքիր էին ինձ համար ։ 1.Պլանետարյում Առավոտյան դպրոց հասնելու պես պատրաստվեցինք ,հավաքեցինք մեր իրերը ,և գնացինք դեպի երթուղային և շարժվեցինք դեպի պլանետարյում ,երբ հասանք այնտեղ շատ զարմանալի մի մեծ և գեղեցիկ լուսնյակ տեսանք բայց այդ լուսնյակը իրականում փուչիկ էր ,շատ գեղեցիկ էր և հետաքրքիր , այդ տարածքում կար նաև տիեզերագնացների նկարներ ,ինձ համար շատ հետաքրքիր էր,հետո հասանք մի կլոր գեղեցիկ շենքի մոտ և մտնելով այնտեղ մեզ զարմացրեց այն որ շենքի առաստաղում նայելու էինք տեսաֆիլմ տիեզերքի մասին ,այնտեղ կար բազմոցներ և մենք պարկելով այնտեղ նայեցինք մի շատ հետաքրքիր և օգտակար տեսաֆիլմ որը ես ամբողջ կյանքում հիշելու եմ ։
2.Դդմաշեն Առավոտյան դպրոց հասնելուց հետո հավաքեցինք մեր իրերը և ճանապարվեցինք դեպի Դդշաշեն։ Ճանապարհը շատ գեղեցիկ էր բայց երկար ,հասնելով այնտեղ սկզբից գնացինք Դդմաշենի պարտեզը ,այնտեղ մեզ հետ տարած ուտելիքները բաժանեցինք բալիկներին և զատկածառ սարքելով և ուրախանալով կազմակերպեցինք շատ գեղեցիկ շրջան ,պարեցինք և խաղացինք որը շատ հաճելի էր բոլորիս համար։ Այնուհետև քայլելով գնացինք դեպի Դդմաշենի դպրոց,այնտեղ ևս կազմեցինք շրջան , պարեցինք ուրախացանք և այնտեղ մեզ միացավ Տիար Բլեյանը և մեզ շատ ուրախացրեց։ Այնուհետև շարունակեցինք քայլել դեպի եկեղեցի,երբ մենք պարտվեցինք,Տիար Բլեյանը մի տան դուռը թակելով խնդրեց տատիկին որ մեզ ջուր տա ,իսկ այդ տատիկը մեզ շատ սիրով հրամցրեց սառը ջուր ։ Մենք շարոնակեցինք քայլելը և վերջապես հասանք եկեղեցի որը կառուցվել էր 7երորդ դարում ,այնտեղ կար շատ ու շատ խաչքարեր ,մենք նախ հավաքեցինք այնտեղի աղբը հետո խաչակնքելով մտանք եկեղեցի , աղոթեցինք,երգեցինք և գնացինք մի շատ գեղեցիկ ձոր որը այդ ձորից հավաքեցինք օրհնված բուժիչ ջուր և հետո վերադարձանք երթուղային մոտ որպեսզի հետ վերադարնանք դպրոց,իսկ ճանապարհին կանգնեցինք մի գեղեցիկ վայրում և այտեղ կար մի մեծ արձան ձորի մեջ , այնտեղ կերանք հաց մի քիչ զվարճացանք , ուրախացանք և հետ վերադարձանք դպրոց ։
Ժամանակով Կատուն ճոն էր, Շունն էլ գըլխին գըդակ չուներ, Միայն, գիտեմ ոչ՝ որդիանց որդի Ճանկել էր մի գառան մորթի: Եկավ մի օր, ձմեռվան մըտին, Կատվի կուշտը տարավ մորթին: — Բարի աջողում, ուստա Փիսո, Գլուխըս մըրսեց, ի սեր աստծո,
Ա՜ռ էս մորթին ու ինձ համար Մի գդակ կարի գըլխիս համար: Վարձիդ համար միամիտ մընա՜, Համա-համա շատ չուշանա: ―Աչքիս վըրա, քեռի Քուչի. Մի գըդակ ա, հո մի քարք չի. Քու թանկագին խաթեր համար Ուրբաթ օրը համեցեք տար: Փողի մասին ավելորդ ա, Մեր մեջ խոսելն էլ ամոթ ա. Ի՛նչ մեծ բան ա, տո՜, հե՜ր օրհնած, Միա՛յն, միա՛յն մի գդակի վարձ: Ուրբաթ օրը քեռի Քուչին՝ Ուստից առաջ՝ բաց-բաց կուճին Թափ-թափ տալով՝ ծանըր ու մեծ, Ուստա Կատվի շեմքում կանգնեց. — Ուստեն ո՞ւր ա… փափախս ո՞ւր ա… — Մի քիչ կացի— հրես կերևա:
Ուստեն եկավ քուրքը հագին, Շանը տեսավ, բեղի տակին Իրեն-իրեն քիչ փընթփընթաց Ու մուշտարու վըրա թընդաց. — Ցուրտը տարա՞վ… վա՛հ, տընա՜շեն, Չես թող անում մի շունչ քաշեն. Հեշտ բան հո չի՞, հըլա նոր եմ Ցըրցամ տըվել, թե որ կարեմ: — Դե հե՜ր օրհնած, Էտե՜նց ասա, Էդ բարկանալդ Էլ ընչի՞ս ա: Փող եմ տըվել, վախտին կարի, Թե չէ՝ ասա՜ էգուց արի: Համ ասում ես, համ չես կարում, Համ խոսում ես, վըրես գոռում, Հա՜մ, հա՜մ, հա՜մ, հա՜մ, Քանի՞, ա՜խպեր, գընամ ու գամ… Ասավ Քուչին ու նեղացած Վերադարձավ գըլուխը բաց:
Մին էլ եկավ, դարձյալ չըկար. Էս անգամը դիպան իրար, Էլ անպատիվ, անկարգ խոսքեր, Էլ հին ու նո՛ր, էլ հեր ու մե՛ր, Էլ գող Փիսո՛, էլ քաչալ Շո՛ւն… Բանը հասավ դիվանբաշուն: Շունը մինչև գընաց, եկավ, Ուստա Կատուն կոտըրն ընկա: Գըլուխն առավ ու մի գիշեր, Հայդե՛, կորավ, էն կորչիլն էր…
Էն օրվանից մինչև օրս էլ Շունն էս բանը չի մոռացել. Մըտքում հլա դեռ պահում ա, Որտեղ կատվին պատահում ա, Վեր ա թըռչում, վըրա վազում, Իրեն մորթին ետ ա ուզում. Իսկ սևերես Կատուն հանկարծ Ետ ա դառնամ ու բարկացած Փըշտացնում ա. մըթամ նոր եմ Ցըրցամ տըվել, թե որ կարեմ:
Հովհաննես Թումանյանը ծնվել է 1869 թվականի փետրվարի 19-ին Լոռվա Դսեղ գյուղում։
Հովհաննես Թումանյանը գրել է բազմաթիվ գրքեր և հեքյաթ որոնցից են բարեկենդանը,փոչատ աղվեսը,կարմիր գլխակ և այլն և ես հասկացել եմ որ Հովհաննես Թումանյանի բոլոր հեքյաթներում բարին հաղթում է չարին։
Սոնան գնեց սպիտակ, կանաչ և դեղին թելեր, ընդամենը՝ 125 մ։ Սպիտակից նա կտրեց 28 մ և տիկնիկի համար գուլպա գործեց։ Ընդամենը քանի՞ մետր թել մնաց Սոնայի մոտ։
Լուծում 125-28=97
Պատասխան 97
Հասմիկը գնեց 135 մ սպիտակ, կանաչ և դեղին թելեր։ Տիկնիկին գուլպա գործելու համար նա օգտագերծեց սպիտակից 12 մ, կանաչից 11 մ։ Ընդամենը քանի՞ մետր թել մնաց Աննայի մոտ։
– Այո՛, Ռուսաստանում ինձ հետ հրաշք բաներ քիչ չեն պատահել։
Մի անգամ հետեւում էի մի արտասովոր նապաստակի։
Նապաստակը շատ արագավազ էր։ Վազում է ու վազում, գոնե մի րոպե հանգստանա։
Երկու օր, առանց ձիուց իջնելու, վազում էի նրա հետեւից, բայց հասնել չկարողացա։
Իմ հավատարիմ շունը՝ Դիանկան, ոչ մի քայլ նապաստակից ետ չէր մնում, իսկ ես ոչ մի կերպ չկարողացա մի գնդակի տարածություն մոտենալ։
Երրորդ օրը, այնուամենայնիվ, կարողացա խփել այդ անիծված նապաստակին։ Հենց որ ընկավ խոտի վրա, ես ձիուց ցած թռա եւ սկսեցի նայել։
Երեւակայեցեք իմ զարմանքը, երբ ես տեսա, որ այդ նապաստակը բացի սովորական ոտքերից, պահեստի ոտներ էլ ունի։ Նա ուներ չորս ոտք փորի վրա եւ չորս ոտք մեջքի վրա։
Այո՛, մեջքի վրա ուներ հրաշալի ամուր ոտքեր։ Երբ ներքեւի ոտքերը հոգնում էին, նա շուռ էր գալիս մեջքի վրա՝ փորը դեպի վեր եւ պահեստի ոտքերով շարունակում փախչել։
Զարմանալի չէ, որ ես երեք օր շարունակ խելագարի նման վազում էի նրա հետեւից։
Հարցեր եւ առաջադրանքներ
1. Բառարանի օգնությամբ գտիր տրված բառերի հականիշ (հակառակ իմաստ) բառերը:
Կար չկար մի ալարկոտ նապաստակ։Այս նապաստակը այնքան ալարկոտ եր,որ նա վախենում եր թռչունից։Մի օր ես մի թռչունի հետևից էյ վազում և այս նապաստակը եկավ և երբ տեսավ թռչունին նա արագ փախավ։Ես էլ մտածում եմ որ նա ինձնից վախեցավ և տեսնեմ որ մի թռչուն և մի մուկ որը նապաստակը վախենում եր նրանցից և ես ասացի։
-Այս նապաստաակը շատ ալարոտ է։ և սկեցի խնդալ և նորից տեսնեմ նապաստակը թիթեռից և զատիկից եր վախում։Սկսեցի ավելի բարձր խնդալ և նորից տեսնեմ որ նա տերևից և անձրևից եր վախում և խնդալով տուն գնացի։Ձնրան հետ եկամ և շատ ուժեղ ձյուն էր գալիս։Տեսնեմ նորից այտ նապաստակը և նա վախենում էր ձյունից։Ես սկեցի խնդալ և այտ ժամանակ գիշեր էր և հետ գնացի տուն և քնելու։